മഴ എന്നും എനിക്ക് കൌതുകമായിരുന്നു . അതിലേറെ ഇഷ്ട്ടവുമായിരുന്നു....
സങ്കടം വരുമ്പോഴും ,
ദുഃഖം വരുമ്പോഴും അതെന്നെ പിന്തുടരാറുണ്ട് ................
എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ പല താളുകളില്‍
ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട് .............
ഒരുപാട് എന്നെ വിസ്മയിപ്പിച്ച പോലെ തന്നെ ,
എന്നെ വേദനിപ്പിക്കാരുമുണ്ട് മഴ ..................
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മഴ ......................
കയറിക്കിടക്കാന്‍ ഒരു വീടില്ലാതായപ്പോ ,
കണ്ടാല്‍ ആട്ടിയോടിക്കുന്ന പീടികക്കാരന്റെ മച്ചില്‍ കയറിക്കിടക്കാറുണ്ട്................
പക്ഷെ ,
അവിടെയും മഴ എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു .......
ചോര്‍ന്നൊലിക്കുന്ന ഷീറ്റ് ഇട്ട മേല്‍കൂരയിലെ വിടവിലൂടെ
മഴ എന്നെ ഉറങ്ങാന്‍ വിട്ടില്ല ..................
നനഞ്ഞ കുപ്പായവും മാറികകിടക്കാന്‍ ഒരിടവും ഇല്ലാതെ
നിസ്സഹായതയുടെ നനവുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ ഞാന്‍
അത്ര തന്നെ തണുപ്പോടെ ഓര്‍ക്കുന്നു .....................
അന്ന് , എന്റെ കണ്ണിലും മഴ തന്നെയായിരുന്നു , ഒരു കണ്ണീര്മഴ .............!
എങ്കിലും ,
ഒപ്പം മഴ നനഞ്ഞ നിമിഷങ്ങളോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ നഷ്ട്ടപ്രണയത്തിന്റെ ആഴം ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു....
ആ ദിവസങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ വല്ലാത്തൊരു യുവത്വം ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.... പ്രണയത്തിന്റെ അനുഭൂതി തൊട്ടറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍ ......
അന്ന് അങ്ങനെ മഴയത്തുപോകുമ്പോള്‍ , അവള്‍ കൈരണ്ടും ഇങ്ങനെ വിടര്‍ത്തി പിടിക്കുമായിരുന്നു ............,
അപ്പൊ ,
ഞാനെന്റെ എല്ലാ വേദനകളും മറക്കും ......................
നനഞ്ഞൊട്ടിയ വസ്ത്രങ്ങളുമായിതൊട്ടുരുമ്മി നടക്കുമ്പോള്‍ , അവളുടെ മാംസളത എന്റെ ദേഹത്ത് തട്ടാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രദ്ടിക്കും .
പക്ഷെ അത് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ അവള്‍ എന്നെ ഉറുമ്ബടക്കം കെട്ടിപ്പിടിക്കും...................... !!
ഇത്രയൊക്കെ ആയിട്ടും , അവളെ ''''മറ്റൊരു രീതിയില്‍ ''' കൈകാര്യം ചെയ്യാത്തതിന്
കൂട്ടുകാര്‍ എന്നെ ഇവനൊരു മണ്ടന്‍ തന്നെയാണല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു കളിയാക്കാറുണ്ട്.. എന്തോ , എനിക്കറിയില്ല ,
എനിക്ക് പ്രണയവും രതിയും ഒപ്പം വരില്ല ... ........
വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ തോന്നും , ഇന്ന് അവളെ കാണുമ്പോള്‍
ആരും കാണാതെ ഒന്ന് തലോടണം എന്ന് .. ..................
ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുന്ന രഹസ്യങ്ങള്‍ തൊട്ടു നോക്കണം എന്ന്....
പക്ഷെ, അവളുടെ അടുത്ത് പോകുമ്പോള്‍
അവളുടെ സാമീപ്യം എന്നെ ഏതോ സ്നേഹത്തിന്റെ തീരത്തിത്തിക്കുന്നു....
അവളുടെ ശാസനകളില്‍ മാതൃത്വം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന പോലെ തോന്നിയിരുന്നു....
അവളുടെ മടിത്തട്ടില്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കവളിലങ്ങ് അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് വ്യാമോഹിച്ചിരുന്നു.... സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.....
എന്നിട്ടും, അവള്‍ പെയ്തൊഴിഞ്ഞു പോയ്ക്കളഞ്ഞു ....
എനിക്ക് വിരഹത്തിന്റെ ഒരു മഴക്കാലം തന്നെ സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട്....
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നീറുന്ന മഴ സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട്.....
എന്റെ കണ്ണീര്‍മഴക്കാലം തുടങ്ങി വെച്ച് കൊണ്ട്..
വീണ്ടും എപ്പഴോ
ഓര്‍മ്മകളുടെ നിലയ്ക്കാത്ത ചാറ്റല്‍ മഴയില്‍ ഞാന്‍ വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടുന്ന പോലെ തോന്നി.... തിരക്കിലെവിടെയോ കൈവിട്ടുപോയ കുട്ടിയെ പോലെ ഞാന്‍ എന്റെ ജീവശ്വ്വാസം തേടി അലഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.... മരണത്തെ തേടി നടന്നു.. പക്ഷെ, സന്തോഷത്തെ പോലെ മരണവും എന്നെ തിരിച്ചറിയാതെ പോയി....
എങ്കിലും സഖീ... ഇപ്പോഴും
നിന്റെയോര്‍മ്മകളില്‍ ഞാന്‍ നിന്നിലലിയുന്നു.....
നിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഇടതൂര്‍ന്ന മുടിയിഴകളിലൂടെ
എന്റെ വിരലുകള്‍ നിന്റെ ആത്മാവ് തേടിയലയുന്നു....
നിന്റെ കവിളിലെ നനുത്ത രോമങ്ങള്‍ എന്റെ ചുംബനങ്ങളില്‍ നനയുന്നു.....
നിന്റെ കണ്ണുകളുടെ തിളക്കത്തില്‍ ഞാന്‍ നിന്നിലെക്കലിയുന്നു.....
എല്ലാം എന്റെ നിശബ്ദ സ്വപ്നങ്ങളാണെങ്കിലും....!!!
No comments:
Post a Comment
എന്നോടൊന്നു മിണ്ടൂ :